Identiteti kombetar dhe vetedija kombeta

Identiteti kombetar dhe vetedija kombetare

Ne radhe te pare identiteti nuk eshte baraz me vetedijen kombetare, biles vetedija kombetare mund te tregoje krejt gje tjeter nga identiteti,si tek arvanitet ne Greqi.
Nuk eshte shprehja:Une jam shqiptar apo jam se pari shqiptar e pastaj kristian a myslyman qe percakton identitetin kombetar te atij individi.

Kjo eshte nje shprehje qe tregon shkeputjen e te qenit shqiptar nga e te qenit ne radhe te pare fetar,pra sundimin mbi fene. Por ky nuk eshte proces i lehte, vete gjermanet te ndare ne protestane e katolike(gjithsesi brenda krishterimit) mezi e pertypen, nderkaq jugosllavet nuk e pertypen aspak ndarjen e kombit nga feja.

Rasti jugosllav me i afert me ne, deshmon per influencen e dobet te fese nder shqiptare, ose me sakte jo aq te fuqishme sa thuhet ndonjehere. Vete ideologet e Serbise se Madhe shqetesoheshin tej mase nga fakti qe shqiptaret jane kaq kokeforte kunder krijimit te vetedijes kombetare te bazuar mbi fene e po ashtu ideologet e Jugosllavise e moren shembull rastin shqiptar se si nje popull me te njejten gjuhe(paralelizem serbo-kroato-boshnjako-malazez) po me fe te ndryshme mund te krijonte nje vetedije kombetare.

Tani te kthehem tek dallimi midis identitetit kombetar dhe Vetedijes kombetare.

Identiteti eshte teresia e karakteristikave individuale apo grupore qe e dallojne nje individ apo nje grup nga nje tjeter.
psh e zeme se jam Sali Berisha ; Identiteti im nuk eshte vetem emer - mbiemer por varet nga karakteristikat e nevojshme ne rastin ne fjale, pra une jam Sali Berisha e vetem kaq do me mjaftoje ne nje klase, kur therret mesuesi, por nese do kishim nje bashkesi tjeter, fakti qe jam Sali Berisha mund te mos mjaftoje, psh duhet qe Sali Berisha te kete mbaruar mjekesine, perndryshe nuk mund te behej pedagog.
Universiteti i mbaruar eshte pjese e identitetit qe i duhet ne kete bashkesi.
Ne nje ndarje bjond- brune te pedagogeve, Sali Berisha Pedagog nuk mjafton, pra karakteristika tjeter identitare eshte Brune.
Nese bashkesia eshte roli politik ne shoqeri, Sali Berisha Pedagog Brun nuk eshte e mjaftueshme , pra ai eshte edhe kryeminister apo politikan ne pergjithesi.

Keshtu eshte pergjithesisht edhe per identitetin e grupeve.

Pra identiteti eshte teresi karakteristikash te nevojshme per te dalluar njerin nga tjetri apo nga grupi, ose grupet mes tyre.

Keshtu eshte edhe identiteti shqiptar, teresia e karakteristikave qe e dallojne nga te tjeret dmth vecorite qe krijojne materialin identitar. Dime nga arbereshet se ka ekzistuar nje vetedije arbereshe por nga pikepamja identitare shumepak persona do u thonin arebereshe te huaj.psh italianet u thone 'albanesi d’Italia' per ti dalluar nga 'albanesi d’Albania' apo 'albanesi del Kossovo'.

Nderkaq identiteti shqiptar dallohet deri diku nga ai arberesh po jo aq sa arbereshit ti thuhet, ti je i huaj, nuk je shqiptar.

Ndryshe eshte ceshtja e Vetedijes Kombetare. Ketu nuk kemi me nje teresi karakteristikash por kemi nje ceshtje njohjeje te karakteristikave te perbashketa te cilat JANE, pasi po te mos ishin s’kemi per cfare vetedije te flasim.

Pra Identiteti duhet te ekzistoje dmth karakteristika te dallueshme nga te tjeret duhet te ekzistojne ne menyre qe dikush te Vetedijesohet per to.

Perhapja e percaktimit kombetar ’shqiptar ‘ ne shekullin 18 tregon se pikerisht popullsia ne menyre te vetedijshme apo jo perthithte tjetrin si te njejte.

Jam pike se pari ashtu apo ashtu nuk ndikon aq ne identitet sesa ne vetedijen tende apo deshirat e tua.
Nese Samiu thoshte jam se pari turk, nuk do te thote qe identiteti i tij ishte turk,pasi ai ishte i races tone(fotografia i paraqet vellezerit frasheri si dinarike) ,shqipen e kishte gjuhen amtare, me soj e sorrollop ne Frasher etj, pra karakteristikat e tij tregojne se ishte shqiptar, nderkaq nje karakteristike e identitetit, pra vetedija mungonte apo ishte qellimisht e dyzuar.
Keshtu ndodh me femijet e emigranteve te asimiluar sot, por askush nuk mund tua mohoje qe jane shqiptare.

Nese nje gazetar do me bente pyetjet:

Sipas jush, kur ka ekzistuar identiteti shqiptar? Kur një person i ka thënë vetes “unë jam shqiptar” në historinë tonë?

do i thoja, se pyetja e pare me pyetjen e dyte jane kontradiktore . Kur ka ekzistuar vetedija kombetare e jo identiteti kombetar, pasi identiteti eshte parimisht > se vetedija.

Nuk ka pyetje budallaqe por pergjigje budallaqe .

Qe shqiptaria te shkeputet nga fete ne masen e gjere ku feja do ishte e forte, si pasoje e leximit te Rilindasve (sikunder thone disa 'intelektuale') nga nje mase 99% analfabete eshte vertete pakuptim.

Perkundrazi nje shkeputje e shqiptarise nga fete nese keto nuk jane aq te thella nga propogandimi siperfaqesor qe mund te ndodhe neper fshatrat analfabete, duket me kuptim.

Po te ishte feja e forte aty ku ka 99% analfabete nuk ka kurrfare gjase te ndodhe vetedija kombetare, por do kishte ndodhur ndonje lufte civile fetare e pashembullt sidomos ne jug ku ortodokse e myslyman jane krahperkrah dhe jane ne barazpeshe numerike nderkaq ne veri zonat islamike e ato katolike jane pak e shume me te te percaktuara e homogjene se ne jug.

Shembullin e kemi tek jugosllavet e tek lufta e Bosnjes, megjithese jugosllavet kane ende nje shtrese barbarie sllave.

http://hyllin.blogspot.com/2013/04/nacionalizmi-dhe-identiteti-shqiptar.html

Vecoria e kombetarizmit shqiptar

Kur flitet per kombin shqiptar, rendom behet krahasimi i nacionalizmit shqiptar me nacionalizmat e tjere europiane.

Mirepo ne rastin shqiptar kemi te bejme me dicka te ndryshme nga popujt e tjere te Europes e kjo dicka ndryshe quhet mungese e nje morali te njehsuar fetar. Cka do te thote kjo?

Kjo do te thote,qe ndersa kombet e tjera europiane, mbi moralin kristian kane ndertuar ideologjite nacionale perkatese, dmth gjithe jeta spirituale varej nga te qenit kristiane ne radhe te pare pastaj nga te qenit pjesetar i nje kombi. Vete morali demokratik bazohet tek modeli kristian, modifikim i pjesshem i tij apo praktikimi i atyre vlerave kristiane qe kishin ngelur ne leter (per arsye te kuptueshme) si i barazise kristiane,tolerances kristiane, vellazerise kristiane, internacionalizmit kristian etj.

Pra ky nacionalizem nuk sheh si te domosdoshem perfshirjen e plote ne ceshtjet morale te popullit,sepse ky moral ruhet nga ideologji te tjera. I vetmi qe u perfshi ‘koke e kembe ‘ ishte nacional-socializmi, sepse arianizmi duhet te ishte edhe ideologji fetare, mjaft te permend shprehjen e Hitlerit: Kemi nevoje per nje Zot te gjakut gjermanik. Por nje Zot i ri eshte i nevojshem kur kemi nje moral te ri per te mbrojtur e propoganduar. Ne rastin e Hitlerit, ai mendonte se per te futur ne moralin popullor ndarjen Ariane-popuj skllever ishte nevoja e nje Zoti te ri Arian. Hitleri deshtoi sepse nuk fitoi ne luften e dyte boterore.

Nacionalizmi shqiptar ndodhet ne nje pozite tjeter shume me te veshtire pasi duhet ti pergjigjet pyetjes:

Cili eshte morali qe mban mbi kembe vlerat moralo-spirituale te Kombit ?

Te jemi te qarte; nuk kemi as moral kristian e as moral islamik e ndersa lindja e perendimi jane futur ne llogoret e tyre fetare, ne pritje te nje konfikti fetar (Zvicra ndaloi ndertimin e xhamive te reja ) ne ndodhemi ne nje situate dramatike, ndiejme jehonen dramatike te sherrit Kadare-Qose, ku po te mos kishte perkrahes te shumte te Qoses ky sherr do ishte i pamundur.

Kjo pyetje eshte shume e veshtire e pikerisht pergjigjen e ka marre persiper ideologjia kombetariste qe prej Rilindjes.
Per fat te keq, mungon nje doktrine e qarte, pasi rilindesit u moren me shume me bukurite e maleve dhe gazin e bagetise apo me Curr Ulen dhe shitosjet e Zanave, keshtu qe Sami Frasherit i ra nje barre e rende. Konica ishte i zene me identitetin islamik si ruajtes nga asimilimi, Ismail Qemali u kujtua ne pleqeri qe per kete vend duhet menduar e vepruar me shume e se eshte detyra e intelektualeve si ai te mendojne per vendin,Luigj Gurakuqi ishte me shume nje nacionalist veprimtar sesa ideolog keshtu qe na u percoll nje aksiome: Feja e shqiptarit eshte shqiptaria.

Pastaj gjate jetes se shtetit shqiptar, me mire te mos flasim fare, se skuqemi nga turpi ne kete pike.

Nderkaq pasojat e mungeses se nje morali te organizuar ne besim, shihen qarte. Vlerat moralo-spirituale te kombit tone, ato qe mbahen historikisht si shqiptare, jane korruptuar plotesisht. Kush do e mendonte se nje popull qe nxjerr shprehjen ; ‘Shqiptari per nje nder rron’, do e conte shtetin e tij ne Olimpin e te korruptuarve, ne vendin e 3-te me te korruptuar ne Bote ?
Pra revizionistet cmitizues rrezikojne riorganizimin e gjithe moralit , nderkaq globalistet jane per asimilim te plote ne euro-kristianizem nepermjet perthithjes totale te moralit demokratik.

Asgje kunder demokracise si forme qeverisjeje, por tmerrohem nga Global-demokracia( ose ndr produkti i moralit demokratik) dhe jam shume afer Nacional-demokracise.

Nderkaq nacionalizmi nuk ka pse te jete i majte apo i djathte, por meqe e majta eshte internacionaliste qe ne lindje vendoset ne krahun e djathte.
Nderkaq nacionalizmi komunist eshte produkt i mohimit te thelbit te se majtes,pra internacionalizmit komunist apo edhe atij socialdemokrat (qe eshte modifikim i komunizmit) e kjo per arsye pushteti e jo sepse perfaqeson nje politike te majte.

Mitet ndihmojne spiritualitetin kombetar
§. 19. Pjestarët e Familjes.
Familjen e perbajn gjindja e shpis; si të shtohen këta, dahen në vllazni, vllaznija në gjini, gjinija në fise, fiset në flamur e të gjith zbashku permblidhen në nji Familje ma të hapët, e cila quhet Kom, e kan nji atme, nji gjak, nji gjuhë, e doke.

Kombi eshte nje ‘familje e madhe’( familje ma te hapet) thote kanuni, keshtu qe perqasjet e shqiptareve ne lidhje me kombin detyrimisht duhet te kene elemente jo racionale ( nuk do te thote detyrimisht irracionale) ashtu sikunder cdo anetar i familjes ka ne lidhje me familjen.

Paprekshmeria e familjes eshte detyre e cdo anetari te saj,detyrimisht edhe paprekshmeria e Kombit duhet te jete detyre e cdo shqiptari.

Kombi eshte nje zhvillim i nocionit te bashkesise e duke qene se perfshin shume individe lidhjet qe cojne tek kombi jane logjikisht me te dobeta se lidhjet qe cojne tek flamuri ,fisi apo familja.

Problemi qe ngrihet natyrshem eshte pikerisht zhvillimi i lidhjeve ndermjet anetareve te kombit.
Nese kombi do shihej vetem ne kendveshtrimin e racionalitetit ekonomik apo politik atehere nuk do kishte arsye te ekzistonte per shkak se si racionalizmi ekonomik ashtu edhe ai politik shprehjen me te mire e gjejne brenda shtetit.

Kombi eshte shprehje e lidhjeve shpirterore mes individeve, ku vlerat e perbashketa kane rolin kryesor ne ushqimin e ketyre lidhjeve e sigurisht qe ne kete prizem kemi nje antagonizem te tij me kristianizmin apo islamin. Vetem nacionalortodoksia per shkak te nacionalizmit qe permban nuk mund te jete ne kundershti me kombin por serisht me kombin qe ngjiz.

Pra nevoja e mitizimit te kombit eshte jetike per ekzistencen e kombit tone. Transformimi i kombesise shqiptare ne nje perkatesi fetaro-kombetare nuk eshte shpikje e shek 21 por nje nga zbulimet me te medha te Rilindasve. Besoj se diferenca mes ’shpikje’ dhe ‘zbulim’ e jep qartesisht idene time.
Kombi nuk perhap nje koncept qe duhet perqafuar gjate nje procesi te caktuar historik ,me qellim permbushjen e nje detyre,perkundrazi , kombi eshte nje zhvillim normal i struktures socio-politike te qenies njerezore i cili del ne pah ne rrethana te caktuara historike.

Ne ende nuk e kemi zgjidhur ceshtjen kombetare, keshtu qe lidhja mes shtetit e kombit duhet te jete me e forte se kurre.

Koha e Rilindasve nuk ka perfunduar pasi arsyeja e ekzistences se tyre lidhet me formimin e shtetit komb e jo me europianizimin apo pasurimin e shqiptareve te RSH-se apo Kosoves.

Nacionalizmi dhe identiteti shqiptar

Identiteti shqiptar  perthyhet ne nje shumesi (nen)identitetesh ose identitetesh nenkombetare, por njekohesisht ngelet bllok monolitik.
Si çdo njesi qe nuk eshte grimce elementare ne vetvete/absolute, edhe identiteti shqiptar perbehet nga nje shumesi.
Grimce elementare (por jo absolute), qe nuk shperbehet dot ne mjedisin e shkencave sociale, eshte identiteti biologjik si njeri, ‘homo sapiens sapiens’.
Nderkaq identiteti shqiptar eshte produkt i nje shumesie identitetesh, duke nisur qe nga grimca elementare e identitetit biologjik.
Historia na sherben per ta zbuluar kete shumesi identitetesh, natyrisht s’kemi nevoje ta nisim nga pohimi se shqiptaret jane homo sapiens sapiens.
Perndryshe do shikojme qe ka dy dialekte, ka dhjetera fise e krahina me te folurat perkatese, ka 4 ndarje fetare e me radhe.
Kjo shumesi identitetesh jep identitetin shqiptar, pra kemi kalimin nga shumesia tek njesia.
Njesia shperbehet ne abstrakt per nevoja studimi, por mund te shperbehet ne praktike edhe per arsye te brendshme e te jashtme.
Persa kohe qe njesia shperbehet per nevoja studimi nuk do te thote qe s’eshte bllok monolitik, meqenese kjo shprehje nuk lidhet me kerkimin e se vertetes rreth perberesve identitare, por me sjelljen e njesise ne raport me faktoret e brendshem dhe te jashtem.
Nqs njesia u reziston si forcave qenderikese ashtu edhe atyre te presionit nga jashte, duke qendruar e paperkulur ne paraqitjen e saj (nuk shkon nga fryn era), atehere perfaqeson nje bllok monolitik.
Por, kurrsesi nuk mund te pohohet qe s’perben nje bllok monolitik per arsye se shqipja ka dy dialekte, kultura ka shenja te 4 feve, prandaj ky diversitet ia heq natyren monolitike.
Kush e kupton bllok monolitik ( qe ne fakt eshte koncept i retorikes) si mungese totale e diversitetit te brendshem, s’di asgje rreth shqiptareve.
Nacionalizmi eshte zbuluesi i njesise dhe jo krijuesi, dmth identiteti shqiptar nuk ka nevoje per krijues, persa kohe qe perbehet nga nje shumesi identitetesh historike qe lidhen mes tyre me ane te fijeve, pavaresisht nacionalizmit, gje qe e tregon fakti i thjeshte i vetepercaktimit etnik si shqiptare, nje shekull para daljes ne skene te nacionalizmit.
Nacionalizmi ka meriten ose pergjegjesine qe e mori kete njesi dhe e ngriti ne nivelin politik, e beri themelin e shtetit, ne kuptimin qe para tij identiteti shqiptar nuk ishte themeli i shtetit.
Ne aspektin e historise boterore (aq sa mund te flitet per nje histori universale), nacionalizmi eshte nje nga tre shtyllat e modernizmit, bashke me kapitalizmin dhe demokracine. Madje, po ta duam sa me ‘boterore’, duhet te heqim demokracine dhe te leme vetem nacionalizmin dhe kapitalizmin.
Shteti modern si idealtip, te pakten ne Perendim, eshte shtet komb, demokratik dhe kapitalist.
Ky i kundervihet shtetit paramodern, i cili mbeshtetej, tek aristokracia, feja dhe autoritarizmi ( i monarkut apo feudaleve).

Persa i perket historise se shqiptareve, po te hiqet nacionalizmi gjen nje lemsh fisesh e krahinash qe kacafyten me njera-tjetren e me te huajt, si te jete moti.
Pa nacionalizem s’ka unitet, i cili per momentin ne rang mbarekombetar eshte vetem shpirteror e jo fizik, meqe shqiptaret jane te ndare ne 6 shtete.
Historia boterore na thote se unitetin ne pergjithesi e ka pase krijuar feja dhe shteti, feja ate shpirteror dhe shteti ate fizik.
Ne s’kemi pase as fe e as shtet unik qe te krijohej uniteti e t’i jepej nje paraqitje politike identitetit shqiptar.
Kapemi pas Skenderbeut e Lidhjes se Lezhes ose me vone Rilindjes e Lidhjes se Prizrenit, se i shohim si perjekje te bashkimit dhe krijuese te unitetit.
Keshtu, per historine tone, te thuash qe nacionalizmi eshte efekt anesor, do te thote ta shikosh bashkimin e shqiptareve si diçka ontologjikisht te pamundur, pra se shqiptaret jane qenesisht te ndare e te perçare, keshtu qe nacionalizmi i cili ka krijuar njefare uniteti, s’eshte veçse nje aksident historik.
Por nga ana logjike nuk mund te pajtohet ekzistenca e nje etnie me pamundesine ontologjine e te sjellurit si nje komunitet. Pra e kunderta eshte e vertete, shqiptaret si etni historike jane ontologjikisht te prirur per unitet, por jane rrethanat te cilat kane kushtezuar paraqitje te njepasnjeshme te ndarjes e perçarjes.
Pikerisht ndarjet fetare dhe mosekzistenca e nje shteti unik, kane bere te pamundur per shqiptaret qe te kene unitet e te sillen si nje komunitet.
Ne kete kendveshtrim shihet sa i rendesishem eshte impakti historik i nacionalizmit per shqiptaret, sepse edhe pse entitet etnik prej shekujsh, per here te pare e paten mundesine t’i flasin botes shqiptarisht, pra te subjektivizohen e te mos jene thjesht nje grumbull material fisesh e krahinash, qe eshte gjendja primitive ose arkaike e shoqerise, ne kuptimin qe s’ka arritur ende ate nivel ndergjegjesimi qe te sillet si subjekt.

http://hyllin.blogspot.com/