Qethja besëlashtë

Qethja e flokëve. Zakone dhe besime popullore. Dikur besohej se, kur qetheshin në kohën e hënës së re, fiokët do të thinjeshin. Gjithashtu, në Shqipëri nuk merrej për mbarësi kur flokët qetheshin ditën e Premte.

Qethja e foshnjës për herë të parë merrte rëndësi simbolike. Sipas zakonit, kumbara i fëmijës, që thirrej edhe kumbarë flokësh, ose një mik i familjes, vinte për vizitë kur fëmija mbushte dy vjeç me qëllim që t'ia priste flokët për herë të parë. Gjatë kohës kur hëna rihet, ai pret me gërshërë katër tufshe flokësh dhe i hedh në drejtimin e katër anëve të qiellit. Sipas Edith Durham-it (1863-1944), myslimanët pëlqejnë tri tufshe, sepse "me katër bëhet kryqi, kurse trikëndshi është figurë më e përhapur ndër myslimanët." Më pas shkëmbehen dhurata me ceremoni dhe shtrohet një darkë. Kisha Ortodokse e ka përfshirë këtë zakon para-të krishterë në ceremoninë e pagëzimit. Prifti kroat Lovro Mihaëevic O.F.M., i cili ka jetuar në malësitë e Shqipërisë veriore në fundin e shekullit XIX, e përshkruan këtë ceremoni kështu:

Kumbara, pasi e kanë ftuar, vjen njëpasdreke, përshëndetet me të pranishmit, zë vend ndenjur dhe qeraset me duhan, kafe e pije derisa të vijë darka. Sapo shtrohet darka, kumbara ulet pranë foshnjës, të cilit i pret disa fije floku me gërshërë, duke ia bërë kryq kur foshnja është i krishterë. Kur është mysliman, flokët i pret në katër pika të ndryshme. Mefijet eflokut dhe mepak dyllë ai bën një si topth, të cilin e vë në njëpjatë me disapard si peshqesh. Natën e kalon në shtëpi dhe largohet të nesërmen në mëngjes, pasi e zonja e shtëpisë i ka dhënë peshqesh ndonjë copë të qëndisur osepeshqir.

Modelet e flokëve te fiset Kastrat e Shkrel, dëshmuar nga Edith Durham, të botuara në librin e saj "High Albania"