Jashtë fortifikimit të qytetit ilirjan të Amantias, në një kodër më të ulët që mban toponimin “Lëmi i Peçit” është ndërtuar një zonë e shenjtë, ku dikur ngrihej imponuese faltorja e Afroditës. Për të kufizuar këtë zonë të shenjtë, por edhe për të krijuar një shesh të qëndrueshëm për ndërtimin e tempullit, përreth kodrës është ndërtuar një mur antik i pajisur me kontraforte.
Kjo faltore është e gjatë 12.15 metra dhe e gjerë 6.75 metra, pra një sipërfaqe prej 82 metra katrorë.
Shtyllat kanë qenë të punuara sipas urdhërit jonik. Në dy ballet e saj kishte skulptura. Njëra nga skulpturat paraqiste hyjneshën lumore Vjosa e cila në trajtë të një gruaje ushqente fëmiun e saj të vogël, lumin Shushica.
Tempulli mendohet të jetë ndërtuar rreth shek. III p.Kr, ndërsa në shek. IV m.Kr ai është shkatërruar dhe me elementet që janë marrë prej tij, u ndërtua nje bazilike paleokristiane.
Rrënojat e faltores dhe bazilikës së Amantisë, janë shembulli më i qartë i procesit të grabitjes dhe shkatërrimit të fesë pagane dhe imponimit të fesë së krishterë në territorin e Ilirisë së Jugut.
Siç shihet dhe këtu faltores sot i kanë mbetur vetëm themelet apo gërmadhat.
_________________
Mos i shko në qafë shoqit, nepi shkaf i përket, e jeto nierxisht. Mi kto âsht ngrehë ajo nertesë e madhnueshme qi i thonë shoqni, njeky âsht Kanuni i shoqnis! - Shtjefën Gjeçovi