Blatimi i njerzve nuk eshte dukuri pagane perkundrazi ate e gjejme te kristianët dhe muslimanët. Kështu Abrahami apo Ibrahimi deshi ta blatonte të birin e tij për Perëndinë Jehova apo Allahu, dhe me siguri e ka flijuar por në legjendën bibliko-kuranore në ndodhi e sipër del një qengj si deus ex machina dhe kinse në vend të djalit e blatuan qengjin.
Murosja e nuses është një dramatizim. Nusja ka vdekur vetë, dhe është varrosur pranë mureve të kështjellës siç ishte zakon te ilirët. Legjenda që tregohet është vetëm dramatizim i asaj që ka ndodhur, për t'a bërë legjendën më tragjike dhe më të prekshme. Këtu është përgjegjësia e rapsodëve anonimë të atyre kohërave të lashta.
Gjithashtu flijim njerëzish te fetë abrahamike mund të konsiderohen dhe:
- djegia e shtrigave nga krishterët
- vetëvrasja e muxhahedinëve etj.
_________________
Mos i shko në qafë shoqit, nepi shkaf i përket, e jeto nierxisht. Mi kto âsht ngrehë ajo nertesë e madhnueshme qi i thonë shoqni, njeky âsht Kanuni i shoqnis! - Shtjefën Gjeçovi