Astarta e Palestinës

Hyjneshë kretase e gjarpërinjve që pellazgët e morën me vete kur shkuan në Palestinë

Shtatorja e Astartes

Një paraqitje kurreshtëse e Astartes, në vend të gjarpërinjve në duar mban peshq, dhe qëndron hipur mbi kafka, kurse kuajt duan të hanë peshqit.

Mbishkrim kushtuar Astartës së Palestinës, në ishullin e Delosit:



DÍI URIOI, KAJ ASTARTEJ PALESTINEJ, KAJ AFRODITEJ URANIE, THEOJS EPEKOOJS
DAMON DEMETRIU ASKALONITES SOTHEJS APO PEJRATON EUHEN
U THEMITON DE PROSAGEIN EGEJON, UIKON, BOOS THELÉJAS

Zeusit që fryn, dhe Astartes së Palestinës, dhe Afërditës Uranie, perëndi që gjegjen
Damon Demetriu nga Ashkeloni, që shpëtoi nga piratët bën këtë betim
Është e padrejtë të flijohen dhi, derra, ose lopë.

Në versione të ndryshme të këtij besimi, ajo njihej edhe si Atargata (Atargatis), paraqitej si gjysmë-grua e gjysmë-peshk, dhe njihej si nëna e Semiramidës. Atargata përfaqësonte elementin femëror të përftimit, dhe identifikohej me Kybelën e Frygisë. Kulti i saj ishte shumë i përhapur në botën helenistike. Udhëheqësi i kryengritjes së parë të skllevërve në Sicili, Euni, e quante hyjneshën si mbrojtësen e tij. Quhej dhe Derketo.



Atargata sirene në monedhë


Në vendet kushtuar asaj mbaheshin peshq të shenjtë nëpër puse të posaçme. Në mes të' pusit ishte altari, dhe besimtarët shkonin tek altari duke notuar.

Sipas legjendave tjera i biri i saj ishte Ikthys, d.m.th. peshku. Kjo ishte variant i Britomartës kretase, pra ishte hyjneshë e peshkatarëve. Sipas një legjende tjetër Atargata lindi Semiramidën e cila kur u rrit u bë mbretëreshë e Mesopotamisë, dhe ndërtoi "kopshtet e varura" të Babilonisë.