Marke Syle Marku

Marke Syle Marku

Kur ka kjene Marke Syle Marku
motër t'dashtun Marku më ka pasë
Se sa fort more motrën që ma don
se sa larg, besa motrën ma marton.
Qe shtatë vjet ai nuk e sheh me sy.

N'krye t'vjets asaj i leu djalë.
Kur i mushi djali po shtatë vjet
se ç'ka qitë e s'amës-o i ka thanë:
- A kam pasë, mori nane donjerë babë?
Se ç'ka qitë e ama e i ka thanë:

- Po ti baben, biro, ma ke pasë
qe shtatë vjet ta ka marrë krajli robni
unë nuk dij djalo tash a e ke gjallë
Se ç'ka qitë more djali s'ams i thot:
- Me i pasë nane, nji parë petka me i veshë

me e pasë nane shpatën për me njeshë.
Se ç'ka qite nana i ka thanë:
- Petkat e shpatën baba t'i ka lanë
edhe gjokun pela ta ka ba
s'ka ma t'bukur zoti ku me ba

At'herë djali s'amës i ka thanë:
- Mi qit petkat nane për me i veshë
ma qit shpatën nane për me e njeshë
ma qit gjokun nane për me i hypë
se te baba unë dua me shkua

në mejdan-e krajlit për me i dalë
e prej burgut babën për me xjerrë
Se ç'mu nrua djali e se ç'm'u vesh
dhe për brez-e shpatën ma ka njeshë
edhe gjokut në shpinë m'i ka hypë

Kur është nisë, besa djali me shkua
bé të malle nana m'i ka bá:
- Ken të hasish biro ti në rrugë
ti rrugën, biro, ke me ja lshua!
- Mos m'i thuej, nanë, ti ato fjalë

sytë e ballit nane po t'i baj
Ken te hasinj unë nane në rrugë
kurr për t'gjalle rrugën nuk ja lshonj!
Se ç'mu nise djali për me shkua
Se ç'ka qitë, more, daja m'i ka thanë:

- Ma lsho rrugën djalo, me kalua!
Manej djali dajes m'i ka thanë:
- Sytë e ballit nans-o ja kam ba
kuj për t'gjall-e rrugën nuk ja lshonj.
- Ma lsho rrugën, djalo, për me shkua

se ti s'mush m'u kapë me burra t'lleut!
Se ç'janë kap-o trimat me u pré
Njaty djali dajën ma ka pré
se pak njit-e qafën qi mja le
Se ç'ka qit-o djali m'i ka thanë

- Masi m'preve djalo edhe m'preve
me m'kallxua, djalë, se ç'prej rodit je?
Se ç'ka qit-o djali mi ka thanë
- Jam prej rodit edhe rodit t'mirë
jam i nipi i Marke Syle Markut

- Si më preve djalë he të vraftë zoti
se unë jam-e besa daja i yt!
Se ç'u ul more djali prej gjokut
në gjok dajën djali ma ka çua
e n'heqima dajën ma ka çua

për nji javë ai dajën me ka shnoshë.
Se ç'janë nisë, more, malit-o përpjetë
Kur kanë vojtun në nji mal të shkretë
njaty djalin etja ma ka marrë
Se ç'ka qitë, more, dajës m'i ka thanë:

- A din dajë, more, kun doj gurrë me ujë
se mua edja, besa më ka marrë?
- Unë e dinj, nip, njat gurrën në mal
për rreth zanat asaj që po i rrinë
zog prej qiellit o nuk lanë me rá

Se ç'ka qit-e djali dajs me i thanë:
- Ma 'so rrugën, daje, për me shkua
pa pi uj-e nuk muj me durua!
Ja ka 'sua rrugën për me shkua
Se ç'ka shkua, besa, djali n'gurrë

aty zanat djali s'mi ka gjetë
njaty djali, besa, ujë ka pi
Se ç'ma sheh, besa, nji zanë prej malit
njaty zana djalit m'i ka ardhë.
Se ç'janë çua, besa, shpatë për shpatë

t'dyve shpatat besa u janë kthye
se ç'janë kapë, more, ata rroka-rrok
njaty zanën djali ma ka pré
Se ç'ka qit-e djali dajs me i thanë:
- Hajde, dajë more, nji don ujë me pi

se unë rrugën dajo ta kam çilë
Se ç'ka shkua daja ujë me pi
e te dy me ujë ata janë ngij.
Se ç'janë nisë, more rrugës-o me shkua
se sa n'qefi gjoku djalit ju bá

se sa fort-e gjoku po lodron
kali i dajs, besa, mrapa meti
Djali dajs, besa, i ka thanë:
- Nise gjokun, ujku ty t'a preftë!
Se sa keq more dajs qi mi nej

dalë ngadalë, more, tuj u afrua
shpatë mas qafet nipit m'i ka ra.
Se ç'ka qit-e djali dajs me i thanë:
- Masi m'preve, more dajë se m'preve
kto trimni ti mua mos m'i harro!

'ka qitë daja nipit m'i ka thanë:
- Kto trimni kanë me t'u knua n'kangë.