Monoteizmi - jewish garbage

Monoteizmi, gabimisht kuptohet si mënyrë besimi e krejt botës, anipse nga karakteri etno-kulturor u takon vetëm çifutëve pasi ata janë të vetmit që e shpikën dhe nuk e morën nga ndokush. Krishterimi është vetëm një vazhdimësi e judaizmit, kurse islamizmi është një kombinim i këtyre dyjave me paganizëm arab dhe ca religjione tjera.
Pra ai diversiteti i lashtë, ajo gjendje origjinale, ku secili popull kishte fenë e vet etnike, u zhduk si pasojë e ekspanzionit judeo-kristiano-islamik.
Njerëzimi duhet t'i kthehet origjinalitetit. Një etni jo-hebreje nuk ka obligim t'i nënshtrohet një hyjnie hebraike. Një gjë e tillë është turp për atë etni që e bën këtë akt.
Gjendja origjinale (default) është politeizmi.
Sot nuk ka dallim mes iranianit që shikon një film me Jusufin dhe anglezit që shikon njuë film me Jozefin. Jusufi dhe Jozefi janë e njëjta figurë mitike-fetare. Iranishtja dhe anglishtja janë që të dyja gjuhë indoevropiane. Prandaj nuk gjë më të shpifur ses a ruajtja e "vlerave evropiane" kur me këtë nënkuptohet një formë më e hershme e Islamizmit siç është Krishterimi.
Natyrisht që edhe çifutët kanë qenë politeistë, por meqë ata e shpikën vet monoteizmin, le ta mbajnë. Por të tjerët duhet të kenë turp, se si i gjunjëzohen, luten, nënshtrohen e falen një hyjnie të huaj.
Zoti dhe Allahu nuk janë e njëjta hyjni! Zoti do të thotë Zeusi, Zojsi, Zojzi, pra hyjnie ilire e rrufeve, e cila asnjëherë nuk ka kërkuar besim ekskluziv në të, anipse ka qenë i pari dhe kryesori. Kurse Allahu është hyjnia arabe supreme, por që nuk i mjaftoi kjo dhe kërkoi ekskluzivitet, se ky na qenka i vetmi hy, dhe se ky qenka krijuesi i gjithësisë. Përfytyroni çfarë çmenduri qesharake. Hyjnia e një populli lakuriq, që ushqehet me qumësht gamilleje, e jeton nëpër shatora, na qenka Krijuesi i Gjithësisë.
Meqë jemi te Krijuesi, edhe kjo si ide është false. Nuk ekziston Krijuesi. As nuk ka ekzistuar Krijimi i menjëhershëm në "Fillim".
Krijimi nuk ndodh në fillim, por ndodh vazhdimisht, ne edhe sot krijojmë që të gjithë, si njëri si tjetri, edhe njrëzit, edhe bletët, edhe çdo gjë e gjallë ose e vdekur merr pjesë në krijim. Një yll shuhet, një tjetër krijohet, për çdo të mijtën e sekondit.
Një hyjni që pretendon se është e vetmja në Gjithësi, nuk mund të pranojë se qenka lindur nga hyjni tjera të mëparshme, siç u lind Zeusi nga Rea e Kroni, apo Kroni nga Urani e Gea, apo Urani nga Gea e Kaosi etj. Si i tillë, duhet të jetë i pari, para të gjithëve e rrjedhimisht krijues i çdo gjëje. Theogonitë e lashta vetëm u edituan, çdo gjë që deri atëherë besohej se u krijua vetë apo e krijoi dikush tjetër tanimë besohet se e krijoi Jehova apo Allahu.
Ne si shqiptarë duhet t'i kthehemi hyjnive tona të Lashta. Vetëm ato na ndihmojnë. Shikojeni historinë sa territorin e kishim nën sundim kur ishim Besëlashtë në të kaluarën e largët, dhe sa shumë humbëm kur u kthyem në të krishtenë: menjëherë vërshuan sllavët nëpër trojet tona. Jo pse hyjnitë tona nuk na duan, por pse kur ne u kthejmë shpinën atyre atëherë edhe ato na kthejnë shpinën neve. Por tani ata po na mëshirojnë, po na e falin gabimin dhe po na e japin një shancë tjetër, dhe ne nuk duhet të tregohemi budallenj, sepse ajo është familja jonë e madhe. Në këtë botë ke lirinë të bësh gjithë të këqijat, por mos haroni se ne erdhëm nga ato hyjni dhe te ato do të kthehemi. Ata na kanë dërguar në këtë jetë për një qëllim dhe atë qëllim duhet të përmbushim dhe për këtë do të japim përgjegjësi para hyjnive tona, sepse ata na kanë dhënë këtë jetë pikërisht për ato qëllime dhe për asgjë tjetër.

KUR FETË ABRAHAMIKE BIEN NË DUAR TË INDOEVROPIANËVE BËHEN BURIM I SË KEQES

Tri herë ka ndodhur që fetë semitike abrahamike të përhapen te indoevropianët dhe që të tria rastet janë burim i të gjitha të këqijave:

1. KRISHTENIMI - filloi të përhapet te indoevropianët, në fillimin e së ashtuquajturës era kristiane. Atë e përhapën hebrenjtë e sektit kristian, që ishte vetëm një sekt i judaizmit. Siç dihet historikisht përhapja e krishtenimit te evropianët solli një lumë të këqijash që nuk mund as të vlerësohen: u ndal zhvillimi i shkencës, bota mbeti në vendnumëro, përndjekja e njerëzve të pafajshëm në mënyrë e me arsytime irracionale arriti kulmin (inkuizicioni, përndjekja e shtrigave etj).

2. JUDAIZMI - është feja e dytë që kaloi në duar të indoevropianëve. Atë e përvetësuan kazarët që ishin fis iranian të afërt me skythët dhe në masë të madhe bjondë, sykaltër, sygjelbër etj., dhe sundonin në viset mes Kaukazit dhe Rusisë gjatë mesjetës së hershme. Këta më vonë do të njihen si ashkenazë dhe do të shfrytëzojnë epokën kapitaliste për t'u ngritur lart në pikëpamje ekonomike dhe politike. Ndryshe nga krishterimi, judaizmi solli të këqija tjera: nuk ndali zhvillimin e shkencës por e çoi atë në drejtim të gabuar në dëm të njerëzimit: bomba atomike, plastika, eksperimentet gjenetike etj., janë vepër e ashkenazëve.

3. ISLAMIZMI - ka kaluar ndër popujt indoevropianë me ardhjen e pushtuesit turk në gadishullin anatolik e më pas ilirik. Në Evropë fenë islame e kanë shqiptarët dhe popuj sllavë si boshnjakët, goranët, torbeshët, pomakët (bullgarë islamikë) etj. Islamizmi ka sjellur një lumë të këqijash për popujt që i mbajnë këtë fe. Po të ishte feja jonë do t'ia vlente që të sakrifikoheshim për të, po ajo është një fe e arabëve dhe nuk ia vlen që të biem në sy si dele e zezë. Kjo fe në duar e këtyre popujve indoevropianë përsëri mund të sjellë të këqija si asimilimin përfundimtar të këtyre popujve në turq ose arabë, përzierjen e tyre me aziatikë e afrikanë të fesë islame, ose edhe përdorimin e dhunës ndaj njerëzve të të njëjtit gjak e gjuhë por me fe ndryshe (psh shqiptarët muslimanë kundër katolikëve)

Judenjtë nuk janë satanistë! Me ta filloi koncepti i "Krijuesit"

Judenjtë janë të parët që shpikën dhe adhuruan një zot të vetëm, një zot krijues sipas besimit të tyre. Nga këtu e ka zanafillën edhe krishtenimi që në fillet e tij ishte vetëm një sekt judaik, si dhe islamizmi që është hibridizim-mushkë mes judeokristianizmit dhe paganizmit arab me ca erëza zoroastriane.

Me sa duket judenjtë arritën të përhapin idenë se ata vetë janë satanistë e të devijuar, në mënyrë që monoteistët tjerë ta ndjejnë veten më judenj se vetë judenjtë. Kështu krishtenët kanë akuzuar gjithnjë judenjtë si të pafe, që mbytën Krishtin etj. Edhe islamikët akuzonin judenjtë si të devijuar ose që kanë falsifikuar vargje të Dhjatës së Vjetër etj. Ende sot elita bankiere e judenjve akuzohen si satanistë, dhe në një thes me ta i fusin edhe paganët e lashtë të Evropës, ndonëse këta të fundit ishin indoevropianë dhe s'kishin të bëjnë fare me semitët.

Të mohosh paganizmin do të thotë të mohosh kombet, të mohosh edhe kombin tand.

Engjëjt e rënë është një koncept që rrjedh nga besimet e lashta pagane: ka gojëdhëna për shumë zota të ndryshëm që kanë zbritur në Botën e Poshtme dhe janë ngritur përsëri:
- kështu është miti për "Zbritjen e Inanës në botën nëntokësore"
- zbritja e zotave nordikë në botën e poshtme te rrënjët e lisit ku takojnë Nornet ose Valkyriet
- zbritja e Qerosit në Botën e Poshtme te rrënjët e lisit ku takon tri të bukurat e dheut etj.

Por ky motiv i lashtë është lidhur pastaj me "fitoren" e pandehur të një zoti të vetëm krijues që e shpikën judenjtë nga hiçi.

Ne themi JO! Judenjtë nuk janë satanistë. Ata janë monoteistët e vërtetë. Monoteistët tjerë janë kopje e judenjve. Dhe nëse me të vërtetë i urreni judenjtë atëherë dëshmojeni duke hequr dorë nga kopjet e besimit të tyre, duke hequr dorë nga krishtenimi dhe islamizmi. Askush nuk adhuron Satanin, sepse si koncept ekziston vetëm në fenë e atyre që Satanin e konsiderojnë të keq. Rrjedhimisht askush nuk dëshiron të adhurojë të keqen.

Por është vetë monoteizmi që është i keq; janë vetë monoteistët origjinalë, judenjtë, ata që përmes sistemit bankier dhe një mijë lloj hile tjera kanë kthyer botën përmbys. Kush akuzon ata, le të bëhet me besimin e të parëve. Kush akuzon le të jetë i pastër për vete.

Përndryshe do të themi se akëcili njeri, pranoi fenë e plehut dhe tani e akuzon plehun se ka devijuar, dhe vetë është më pleh se plehu, dhe krenar për këtë gjë!

Më poshtë keni një video të A. Cakos ku akuzohet hyjnesha e lashtë filistine (pellazge) Astarta, që mban dy gjarpnij në duar; rasti ku ndahet rruga jonë nga rruga e atyre shqiptarëve që ende nuk kanë kuptuar të vërtetën e rruzullimeve.