Përshëndetje Gazmend
Ti thua "nuk jam ende pagan", por shtrohet pyetja se çka po pret që nuk po bëhesh më.
Fakti që ju i krahasoni fetë, tregon që tek ju ende mbizotëron ideja e garës mes feve se cila është më e mira. Një ide e tillë nuk pranohet nga besëlashta. Nuk ka garë mes feve, mes popujve, sepse secili e ka identitetin e vet. Asnjë njeri nuk do t'i ndërronte prindërit, edhe nëse prindi i dikujt tjetër do të kishte një përparësi. Ngjashëm edhe kombi dhe feja, nuk shikohen nga ai prizëm, që të kenë përparësi, por duhet ditur se cila është e jotja dhe cilës i përket ti.
P.sh. ne jemi shqiptarë dhe tani nuk mund të bëjmë krahasime se ja ky popull këtë gjë e paska më mirë se ne, e pra eja të asimilohemi të bëhemi ashtu. Këto ide janë kundër natyrës.
Ne i përkasim besëlashtës, sepse ajo është feja jonë e lashtë, feja origjinale e popullit tonë para se të huajt të na i imponojnë besimet hebreo-arabe. Prandaj ne mbajmë atë që është e jona. Nëse kërkon përparësi, përparësia është kjo se kjo është feja jonë, që nga kohëra që s'mbahen mend.
Përparësia e besimit në shumë zota!
Ne besojmë në shumë zota, sepse ata janë, ata ekzistojnë. Të mbahesh me realitetin është rruga e drejtë jo e gabuar. Secili zot ka një frymëzim të caktuar dhe mban një parim të caktuar, dikush qiellin, dikush tokën, dikush dashurinë, dikush luftën etj. Kjo është shumë e thjeshtë dhe e logjikshme për t'u kuptuar. Besimi vetëm në një zot është absurditet, sepse dihet se mënyra se si erdhi deri aty ishte thjesht mohimi i zotave që deri atëherë ishin besuar, dhe zgjodhën një që u pëlqente më shumë.
_________________
Mos i shko në qafë shoqit, nepi shkaf i përket, e jeto nierxisht. Mi kto âsht ngrehë ajo nertesë e madhnueshme qi i thonë shoqni, njeky âsht Kanuni i shoqnis! - Shtjefën Gjeçovi