A ban te martohem me te huaj, nese ia mesoj shqipen?

Pershendetje beselashte. Kam pare nje postim te juaj ne rrejte sociale ku shpreheni kunder martesave me te huaj, dhe sjellni si arsyetim malazezet se ata jan asimiluar dhe mos te bejme ne te njejtin gabim, me aq sa e kuptova nentekstin e mesazhit. Pyetja ime eshte se a lejohet te martohem me te huaj nese nuk asimilohem, psh ja mesoj gjuhen shqipe dhe poashtu femijet i mesoj shqip?!

Ndalesa hyjnore është e kjartë, dhe kjo është bërë e kjartë në mesazhin që ju e paskeni lexuar, ku ka qenë shkruar me shkronja të mëdha: GEBELEIZISI I NDALOI MARTESAT JASHTA POPULLIT.

Pra Gebeleizisi nuk tha provoje se mbase ua ruan fëmijëve gjuhën, sepse një gjë e tillë është të luash bixhoz me jetën tande. Sepse mbase ua ruan gjuhën, por mbase edhe jo. Me siguri kështu kanë menduar edhe ata shqiptarë që morën të huaja, menduan se ua ruajnë fëmijëve gjuhën por u doli e kundërta. Dhe sot janë shembull i të atyre që ndoqën rrugën e humbjes.

Poashtu Gebeleizisi nuk tha ktheje burrin në shqiptar sepse një gjë e tillë nuk ka si të ndodh. Kombësia është një vulë hyjnore që i vihet njeriut në çastin kur krijohet në barkun e nanës.

Pastaj duhet të mendosh edhe disa gjëra: çfarë ndjenjash do të ketë burri për një popull që nuk është i tij? Dhe si mund të ushqejë ndjenja për një popull të huaj? Çfarë burri është ai që heq dorë nga kombësia e vet?

Pra POROSIA HYJNORE është e qartë, ne i përmbahemi porosisë hyjnore dhe nuk bëjmë kalkulimet tona, se çka mund të ndodhë. Është e ndaluar të kalkulojmë sipas dëshirës duke e neglizhuar në këtë mënyrë porosinë hyjnore.