Branko Merxhani shkruan si më poshtë për fenë shqiptare nacionaliste:
- Lamë të thahen burimet e llagarta që zien brenda në shpirtin e stërgjyshërvet tonë primitivë dhe preferuam ujët e trubullt dhe të rërtë të Beduinëvet të shkretëtirës: Shpirti ynë vuan nga mundimi i një ndjenje fetare të vërtetë dhe është i sëmurë me qenë se nuk e ka ndjerë akoma nevojën e fesë...
- Duhet të mësohemi të besojmë. Rregulli i parë i përparimit është feja.
- Shumë dogma të popujve primitivë, si p.sh. magjia dhe spiritisma, kanë anëtarë të nxehtë dhe midis shumë shkencëtarëvet të sotmë.
- Pa fe, pa besë dhe vetëmohim nuk mund të bëhet as nonjë gjë e madhe, historike e gjallë. Dhe atje ku mungon shpirita mystike, mbretërojnë akoma edhe sot koncepsionet primitive, traditat nomadike dhe barbarisma.
- Besojmë në mënyrë të patundur në rëndësinë dhe në nevojën e pakaluarshme shoqërore të elementit fetar. Gjersa bile nuk do të mundim të mbjellim brenda në shpirtin e popullit tonë ndjenjën e religjiozitetit dhe nuk do t’u japim dot përpjekjevet tona moderniste një drejtim uniter fetar-nacionalist, të gjitha dëshirat dhe të gjitha mundimet e brezit tonë, për përhapjen e idevet qytetëronjëse, janë të dënuara të mbeten ëndërra pranverore, si shpresa të ëmbla, që kthehen shpejt në nostalgjira dhe në shkatërrime.
- Djalëria e kulturuar, që është dhe duhet të jetë pionieri i Shqipërisë së nesërme përparimtare dhe të qytetëruar, ka të mbush një detyrë me shumë rëndësi për zgjidhjen e çështjes fetare. Dhe qëllimi ideal i kësaj detyre është të mbjellë brenda në shpirtin e popullit tonë frymën e shenjtë të religjiozitetit, të brendësojë ndjenjat fetare dhe të çdukë e të kombëtarizojë përçarjen tonë fetare: Një religjiozitet, një popull!...
_________________
Death by fire is the purest death! - Melisandre of Asshai